Ewa Sudoł:   

 

     Bogdan Rzońca:

          - bardzo lubię takie pytania i nie mam problemu z odpowiedzią! Zawsze odpowiadam, polityka jest nie tylko w Polsce, jest wszędzie, nawet w USA i Wenezueli!!! Żenujące jest to dla mnie, że wszyscy politykują: sołtys, wójt, burmistrz, bo każdy z nich ma poglądy, tylko mówią, ....o nie, ja się w to nie mieszam oficjalnie. A w domu mówią głosuj na Kazka, on jest nasz, ..., bo ma własny komitet wyborczy, nam pomoże, ciotki nie zwolni z urzędu...Idąc dalej, jestem za tym, by wyborcy oficjalnie wiedzieli na kogo głosują, np. jestem za karą śmierci, jestem przeciw karze śmierci, chcę pomagać biedniejszym poprzez 500 plus, jestem przeciw małżeństwom homoseksualnym adoptującym dzieci...

         Po co tworzyć komitety wyborcze, gmatwać wybór... chować szyld Platformy w jakiejś Koalicji...wyrzekać się ludowości, chrześcijaństwa na chwilę wyborczą, żeby oszukać wyborcę. Czyli: ideologia, doktryna, program... Chcesz w gminie religii w szkole to powiedz to otwarcie...chcesz sprzedawać lasy państwowe to powiedz to otwarcie..., nie chcesz też powiedz... Nie mów, że to oni tak mówią tak zwani liderzy, jakaś koalicja. Odpowiadając wprost na pytanie powiem tak: nie ma państwa bez polityki, rzecz w tym, żeby dużo porządnych ludzi chciało w niej uczestniczyć, a nie przypadkowi ludzie...marionetki!!!

      Ewa Sudoł:

          - mnie w polityce nie dokucza brak czasu czy agresja, tylko brak wiedzy niektórych osób, które uważają, że wszystko mogą bezkarnie komentować. Zacni ludzie mówią jedną stroną buzi, że polityka ich nie interesuje, a drugą podchodzą do odpowiednich organów i załatwiają... z politykami. Błyski i flesze pozostawiam osobom, które kupują kilka kolorowych marynarek, żeby zaistnieć w mediach. Dla mnie konkurencją są osoby ubrane klasycznie i nie chodzi tu o ubiór dosłownie, tylko o takie osoby, które mniej czasu poświęcają fryzjerowi a więcej analizom.

           W domu u mnie jest ok, praca, którą wykonuje ma charakter służebny, mam na to zgodę rodziny, choć wiem, że wkurzam żonę, gdy zapomnę do domu kluczy i dzwonię o 23.15, że już jestem. Odpowiadając dalej na pytanie, powiem tak: o resztę tą najważniejszą, czyli córki zadbała moja teściowa Józefa i żona. Ja bym tego lepiej nie zrobił. W kluczowych sytuacjach zawsze byłem obecny, tylko że wcześniej już problemy zostały rozwiązane. Po prostu dobrze trafiłem...

      Ewa Sudoł:

          - bardzo sobie cenię poprzednie funkcje, które pani wymieniła, ale też odpowiem, że następne nie są nieważne. Jako wojewoda podejmowałem jednoosobowo decyzje, na przykład dotyczę budowy przejścia granicznego Krościenko - Smolnica w Bieszczadach. Jako Marszałek Województwa zawalczyłem o Państwową Wyższa Szkołę Zawodową w Krośnie... Teraz jestem przewodniczącym sejmowej Komisji infrastruktury i chcę wyraźnie powiedzieć, że na wiele spraw mam wpływ, czyli na ustawy, które decydują o rozwoju różnych obszarów. Nie sądzę żebym był pokrzywdzony...I nie myślę, że sukces zależy od stanowiska. Sukces to PRACA.

      Ewa Sudoł:

           - jeśli wchodzi się do polityki to trzeba mieć na względzie koniec ,,tej rzeki” czyli suszę po przegranych jakichś wyborach. Osoby, które myślały, że powrót do szkoły to porażka dla mnie to raczej biedni ludzie. Jeśli powróciłem do szkoły, to znaczy, że przegrałem w jakiejś walce politycznej i wróciłem do zawodu. Czyli wygrałem w innym obszarze...zostałem nauczycielem i mogłem uczyć, wychowywać.

      Ewa Sudoł:

          - szczerość jest zawsze zaletą, w dyskusjach mam prawo mówić i prezentować własny pogląd. A gdy ,,głowa jest zbyt gorąca” i kogoś obraziłem to, jak najbardziej na miejscu jest przeprosić kogoś kto poczuł się obrażony....Kiedy mówisz prawdę nie ma obaw że się pomylisz...

      Ewa Sudoł:

          - racjonalne postępowanie powinno być zasadą naszego życia. Wiem, że wiara czyni cuda. Ale czasem trzeba racjonalność złamać, w tak zwanych beznadziejnych sytuacjach. Doradzam więc żeby w takich sytuacjach postępować niestandardowo, czy romantycznie... Na przykład, zamarł mój znajomy, żona w szoku, bo mąż był wysokim urzędnikiem, córka nie dostała się na studia, świat się zawalił... Słucham żony śp. Augustyna, która prosi mnie o pomoc... Napisałem list do Rektora Uniwersytetu Śląskiego....Cały mój kochany urząd kpił ze mnie... Po miesiącu żona zmarłego Augustyna przyszła mi podziękować...Nie okrywam tajemnicą niczego, raczej ciągle brakuje mi czasu, żeby pogadać, opowiedzieć..., bo przychodzą nowe problemy.

      Ewa Sudoł:

          - krótko: strajk był słuszny, ale forma szantażu i ,,brania uczniów jak zakładników „i to jeszcze, żeby obalić rząd” pogrążyła organizatorów. No i niestety etos nauczyciela trzeba będzie odbudowywać długo wśród innych grup zawodowych. Trochę mniej, nas, nauczycieli będą lubić inne grupy zawodowe, ale dobrych nauczycieli potrzebuje każde państwo, dobrych i najlepszych trzeba najlepiej nagradzać.

      Ewa Sudoł:

          - zawiodłem się na politykach z Podkarpacia, którzy wdali się w program PO i PSL że trzeba sprzedawać...spółki, kopalnie, lasy...Mam nadzieję, że ludzie pamiętają ten podsunięty problem... . I wiem , kto był przeciw tej wyprzedaży.. kto zachował się godnie.

      Ewa Sudoł:

          - mam kolegów, dobrych polityków...Sądzę, że to moi przyjaciele...Raczej powiedziałbym, że te przyjaźnie działają ...

      Ewa Sudoł:

          - jakie czasy taka polityka. Nigdy nie było inaczej. Nie uważam, że ktoś kogoś dzieli sztucznie, po prostu dzielą nas poglądy na taki czy inny temat. Mylę się ja, mylą się inni... Najważniejsze by znaleźć w gronie polityków, którzy tworzą prawo dobre rozwiązanie dla większości. Agresję do polityki wprowadził pewien polityk - Palikot, moim zdaniem na zlecenie Platformy Obywatelskiej, żeby odwrócić uwagę od nieudolności rządów PO i PSL. Część ludzi to ,,kupiła” i posługuje się wulgaryzmami np. Niesiołowski.

      Ewa Sudoł:

          - tak. Kultura, ta prawdziwa może nas połączyć. Kultura polityczna, kultura osobista, dobre wychowanie, rzetelna analiza danych ekonomicznych, troska o wspólne dobro. Nie możemy zapomnieć, że dziś też są zagrożenia dla Polski. Bądźmy razem!!!

      Ewa Sudoł:

          - bez patosu powiem tak: chcę powalczyć o pieniądze na drogi, na kolej, na ochronę środowiska, walka o sprawy polskie. Jestem Polakiem i mam obowiązki polskie.

          Europa przeżyje jeśli wróci do chrześcijaństwa, jeśli pokona wlasną niemoc czyli wygodnictwo polegające na sprowadzaniu ludzi do pracy na kluczowe stanowiska. To oni w odpowiednim momencie ,,wyłączą „ prąd Europie. Wtedy obudzimy się w innym domu niż Europą chrześcijańską .

      Ewa Sudoł:

          - Ani jedno, ani drugie. Biorąc pod uwagę znaczenie UE i dyskusje o tym czym ma być UE powiem tak...jesteśmy w drodze...Twórzmy Europę Ojczyzn.

      Ewa Sudoł:

          - obecni politycy UE nie mają pomysłu na Europę, raczej bawią się nią, żyją wizją żaby, byle dziś, byle jutro... igrzyska, dotacje, biznes. Zostawili prawo naturalne, desakralizują wszystkie świętości. Tę pustkę trzeba zapełnić życiem.

     Ewa Sudoł:

          - pozdrawiam wszystkich Czytelników Zasłyszane w Bieszczadach.

      Ewa Sudoł:

          -jak to się stało, że trafił Pan w Bieszczady i dlaczego w Bieszczady a nie inny teren Polski, Pan człowiek znad morza, marynarz-żołnierz?

          -gdy podjąłem decyzję o swoim odejściu na emeryturę postanowiliśmy wspólnie z żoną, że chcemy odpocząć od wielkiego miasta i że wyprowadzimy się z Gdyni. Braliśmy pod uwagę różne miejsca, także Słowację, Czechy a nawet Niemcy, ale jak to w życiu bywa przypadek sprawił, że trafiliśmy w Bieszczady. Gdzieś około 2008 roku mój kolega z pracy udostępnił mi klucze do swojego domu w Postołowiu, tam bardzo szybko zaprzyjaźniliśmy się z sąsiadami. Do Postołowia przyjeżdżaliśmy jeszcze przez następne dwa lata i mojej żonie tak się tutaj spodobało, że zaproponowała abyśmy kupili tu dom.

           Zaczęliśmy więc szukać jakiegoś domu, już prawie zdecydowaliśmy się na drewniany domek w Wojtkowej, jednak stwierdziliśmy, że robimy się „coraz młodsi” więc nie możemy mieszkać aż tak daleko od miasta. Szukaliśmy więc nadal, któregoś dnia jadąc pod górę Żuków tzw. „drogą miłości” bardzo nam się tam spodobało. Na szczęście był tam właściciel działki więc od razu zaczęliśmy się dogadywać i w 2011 roku staliśmy się właścicielami tej ziemi.

      Ewa Sudoł:

      Dariusz Wojciechowski:

           - żonie się tutaj bardzo spodobało, mnie oczywiście też, cisza, spokój, ptaszki ćwierkają, sarny podchodzą pod dom, o niedźwiedziach też co nieco słyszeliśmy. Do dziś w domowym archiwum posiadam filmik, który nagrała żona, kiedy to po raz pierwszy jechaliśmy z Gdyni do Ustrzyk na nasze ledwo co zakupione „ranczo”. Żona cieszyła się jak dziecko mówiąc to są nasze kochane Bieszczady, nasze kochane Ustrzyki, a teraz podjeżdżamy pod naszą działkę i tutaj kiedyś zamieszkamy. Myśmy w Bieszczady się sprowadzili, bo je pokochaliśmy a nie jak to niektórzy mówią, podobnie jak burmistrz, że przyjechaliśmy tu robić swoje własne interesy. Irytują mnie takie wypowiedzi, a zwłaszcza, kiedy padają z ust ludzi, którzy uważają się za „kwiat” ustrzyckiego magistratu. Powtarzam to jak mantrę, że przyjechaliśmy tu, aby odpoczywać spokojnie i jak to się mówi „dożyć pięknego młodego wieku”.

      Ewa Sudoł:

          - zaczęło się to chyba gdzieś w 2014 roku, gdy zamieszkaliśmy z żoną w naszym nowym domu przy „drodze miłości”. Od razu było mnie wszędzie pełno, jeździłem po gminie, po Bieszczadach i oczywiście poznawałem ludzi, tu mieszkających. Pewnego dnia do naszego domu zapukały panie z petycją i zaczęły mnie przekonywać do jej podpisania. Okazało się, że niedaleko mojego domu na terenie po byłych zakładach drzewnych gmina planuje budowę kompostowni. Zdziwiłem się ogromnie, ponieważ byłem przekonany, że znajduje się tam tylko centralna kotłownia dla miasta, bo z daleka widoczny był wysoki komin oraz ruiny po jakimś starym zakładzie. Panie z petycją szybko naświetliły mi sytuację, jaka ma miejsce na terenie po byłym przedsiębiorstwie. W życiu nie przyszło mi do głowy, że już jest tam usytuowana stacja segregacji odpadów, z której szczury rozchodzą się po całym terenie a smród w lecie jest nie do zniesienia. Oczywiście podpisałem petycję, ponieważ nie wyobrażałem sobie tego, aby w pobliżu mojego wymarzonego domu powstała kompostownia.

          Mój podpis pod petycją, jak się okazało za jakiś czas, doskonale zapamiętał pan burmistrz. Kiedy to wiosną (bodajże 2014 r.) zawitałem do urzędu gminy z pismem od mieszkańców, aby poprawił nam przejezdność drogi, to oczywiście o to mnie spytał. Nie zaprzeczyłem, bo przecież listę podpisałem, ale na drodze gminnej burmistrz też dziury załatał.

          Wracając do sprawy kompostowni, pamiętam, że gdy latem wyjeżdżałem do Gdyni, ludzie zaczęli się już organizować, aby zapobiec jej budowie. Postanowili powołać stowarzyszenie i wtedy padła propozycja abym to ja został jego prezesem.

     Ewa Sudoł:

          -pewnie dlatego, że nie jestem stąd, nie mam układów, nie jestem od nikogo uzależniony, nikt nie może mnie niczym zastraszyć i robię to co powinienem. Myślę też, że ludzie po prostu bali się sami to firmować, bali się tych układów, układzików, które są w każdym mieście, ja się nie bałem i zgodziłem się na to, aby być prezesem. Z perspektywy czasu widzę to coraz bardziej jak ludzie się boją, jak są bardzo zastraszeni. A tak wracając do burmistrza to muszę przyznać, że bardzo cenię tego Pana za jego talenty polityczne, ale moim zdaniem i tak popełnił kilka błędów.

          Pierwszy z nich to wtedy, gdy na zawodach sportowych pod Żukowem wręczałem petycję w sprawie Gryfskandu marszałkowi województwa Ortylowi, poprosiłem wtedy do wspólnego zdjęcia Pana burmistrza. Burmistrz bardzo się oburzył i zarzucił mi, że uprawiam politykę i on nie będzie ze mną wspólnych zdjęć robił. A przecież mógł zrobić coś innego, mógł podejść do nas i znowu wydeklamować tę swoją formułkę o zawieszeniu postępowania i tak dalej i tak dalej. Przecież wtedy byłoby to o wiele bardziej przyzwoite i zamknąłby mi buzię. Muszę Pani powiedzieć, że wtedy po raz pierwszy zobaczyłem „strach i przerażenie” w oczach burmistrza. Tego nie zapomnę do końca życia. Powiedziałem burmistrzowi, dlaczego Pan ucieka, dlaczego Pan nie chce rozmawiać, dlaczego Pan politykuje.

          Drugi jego błąd (moim zdaniem) to zorganizowanie tej słynnej konferencji, którą przeprowadził w godzinach pracy urzędu, konferencji, o której nikt z nas członków stowarzyszenia nie wiedział, nie zaproszono mieszkańców gminy, którzy walczyli o to, aby Ustrzyki były czyste i o to, żeby Gryfskandu tu nie było, nie zaproszono żadnych mediów, które wcześniej interesowały się sprawą, a którym sam burmistrz udzielał wywiadów. Na konferencji z zewnątrz była tylko telewizja Rzeszów. Nasza lokalna telewizja i ja dowiedzieliśmy się o tej konferencji całkiem przypadkowo i tylko dzięki temu mogliśmy na nią przyjść.

          Konferencja zaczęła się, jak dla mnie, nietypowo. Rzecznik prasowy burmistrza pan Szot chciał mnie z niej wyprosić, a chcę nadmienić, że byłem jedynym przedstawicielem ustrzyckiego społeczeństwa. Czy tak wygląda konferencja, na której, jak się potem okazało, firma Gryfskand wycofuje się z Naszych Kochanych Ustrzyk, z Naszych Kochanych Bieszczad? Jeżeli tak, to aby ta konferencja się obroniła należało rzecznikowi dać do przeczytania informację, że Gryfskand wycofał się z inwestycji, że Ustrzyki będą wolne od zanieczyszczeń i tyle, a nie prezentować na kolanie napisanych „Zielonych Ustrzyk”, bo jak inaczej można mówić o założeniach, gdzie dziwnym trafem na pierwszym miejscu znajduje się decyzja podjęta przez właścicieli firmy Gryfskand o zaniechaniu inwestycji, decyzji, o której burmistrz dowiedział się bodajże dwa dni wcześniej. Tak szczerze mówiąc żal mi, że ta konferencja nie odbyła się w sobotę, na którą byliby zaproszeni zainteresowani mieszkańcy. Wtedy byłaby możliwa debata, gdzie każda ze stron mogłaby się wypowiedzieć. Burmistrz mógłby wtedy opowiedzieć co się wydarzyło, czym to się zakończyło i co należy zrobić, aby w przyszłości takie sprawy nie miały miejsca. Jednak burmistrz tak naprawdę nie chce rozmawiać z mieszkańcami ani ze mną, ani ze starostą.

     Ewa Sudoł:

           -moim zdaniem w latach dziewięćdziesiątych, kiedy to padło przedsiębiorstwo drzewne w Ustjanowej, nikt nie miał czasu, nie myślał nad planami zagospodarowania, wtedy to powstały te małe firmy, które sobie jakoś funkcjonowały, jakieś manufaktury, ale to były inne czasy. Natomiast burmistrz rządzi już drugą kadencję, miał czas, aby zająć się tym, żeby te plany powstały, a nie teraz zwalać winę na poprzedników, że brak planu spowodował problemy z Gryfskandem.

             Jeżeli możemy jeszcze wrócić do stacji segregacji odpadów, to mogę powiedzieć tylko tyle, że nie tylko tutaj na miejscu nie znalazłem zrozumienia, ale również u wojewody. Jeździłem do Rzeszowa, tłumaczyłem, że na tym miejscu, praktycznie w środku wsi nie można robić kompostowni, bo smród z niej nie pozwoli nam tam żyć, że nie wspomnę o zagrożeniu dla ludzi jak i środowiska. Teraz jak słyszę, że na terenie stacji segregacji odpadów ponoć dzieją się cyrki, brud, smród i biegające szczury to mówię ludziom: idźcie do burmistrza, zapiszcie się na spotkanie i zgłoście problem, no to niestety każdy ma to w nosie. Wszyscy czekają, że jest taki Wojciechowski, taki wariat, który nikogo się nie boi, pójdzie i narobi rozróby a wtedy może uda się sprawę załatwić.

           Sprawę stacji segregacji odpadów trzeba załatwić już, bo to jest tykająca bomba ekologiczna, za chwilę jak stanie się nieszczęście to może być za późno. Co ciekawe w propozycji do studium dalej było zapisane, że tam będzie stacja segregacji odpadów i kompostownia. My oczywiście jako mieszkańcy oprotestowaliśmy to i zmieniliśmy zapisy, że jeżeli ma być sortownia odpadów to tylko dla gminy Ustrzyki Dolne. W tej chwili hałda odpadów przewyższa wysokość budynku, a jak przyjdzie lato, to nawet w maseczce na ustach nie przejdzie się, bo będzie tak śmierdziało. Miałem poruszyć ten problem na ostatnim spotkaniu, ale stwierdziłem, że znów będą mówić, że oszołom znowu nic nie robi tylko śmieciami się zajmuje, albo odpadami, albo Gryfskandem.

     Ewa Sudoł:

           -proszę Pani mnie to za bardzo nie przeszkadza, tym bardziej, że jednak bardzo dużo ludzi zaangażowało się w zbieranie podpisów czy organizowanie akcji protestacyjnych, spotkań z mediami. Nawet jeżeli ktoś tam na naszej akcji coś próbował ugrać dla siebie to jednak mogę powiedzieć, że ci co z nami pracowali to nie szczędzili sił. Bezkompromisowo to ja się czasami wypowiadam, teraz jak chodzę po różnych zebraniach i jak słyszę, jak to ludzie mówią, że burmistrz im wybudował boisko lub wybudował świetlicę, to przepraszam, że tak powiem, ale rozśmiesza mnie to. Tłumaczę wtedy, że tak naprawdę to nie burmistrz im wybudował, bo to są ich pieniądze, z ich podatków, a burmistrz tylko zorganizował tę budowę. Co ciekawe i tu mówię moje osobiste spostrzeżenia i wiem, że wiele osób nie podziela mojego zdania, to u nas wcale nie potrzeba tych wszystkich świetlic, boisk czy placów zabaw na każdej wsi. Według mnie, lepiej wybudować jedno porządne boisko, taki orlik, gdzie będzie można pograć w siatkówkę, koszykówkę, tenisa ziemnego. Jak już ma być to niech to będzie jedno, ale dobre.

     Ewa Sudoł:

           - Gryfskand jednak był najważniejszą moją sprawą, przynajmniej jak dotąd. Chcę tutaj jeszcze jedną rzecz zauważyć, że jak burmistrz i jego poplecznicy opowiadają, że nasze banery Ustrzyki dymne zaszkodziły miastu w rozwoju turystyki to nie jest prawda. Rozmawiałem z wieloma osobami, które się na tym znają, które turystyką zajmują się od dawna i mają ogromną wiedzę na ten temat, to oni też twierdzą, że to nie miało żadnego a to żadnego przełożenia na to ilu turystów tutaj przyjeżdża. Natomiast banery, nasza presja, nagłośnienie tematu w mediach zarówno lokalnych jak i ogólnopolskich spowodowały, że Gryfskand się wycofał i trzeba powiedzieć, że to jest nasze wspólne zwycięstwo całego społeczeństwa, które opowiedziało się przeciwko Gryfskandowi.

          Uważam, że burmistrz o sprawie chęci ulokowania zakładu produkcji węgla drzewnego Gryfskand w Naszych Kochanych Ustrzykach wiedział już na początku 2016 roku, Pan Romowicz po raz pierwszy burmistrzem został w 2014 roku i doskonale wiedział, że na terenach po byłym PPD Ustjanowa nie było planów zagospodarowania przestrzennego, dlatego nie wierzę w to, że sprawa Gryfskandu jest zakończona. Tereny są ich własnością i w każdej chwili mogą wrócić do pomysłu budowy zakładu, a pan burmistrz jest inteligentnym człowiekiem i jak pojawiła się sprawa Gryfskandu doskonale wiedział z jaką firmą mamy do czynienia i nic nie zrobił w kierunku, by temu zapobiec, a możliwości miał i do tej pory ma wiele.

          Mógł wziąć „pod lupę” zakład. Mógł zarządzić opracowanie studium uwarunkowań i kierunków rozwoju zagospodarowania przestrzennego, planu zagospodarowania przestrzennego, aby od razu wpisać w tych aktach, że na tych terenach będą tylko małe zakłady nie szkodliwe dla środowiska. No ale przecież burmistrz zamiast się tym zajmować to woli dziś zwalać winę na poprzedników, że nie zrobili planów. Uważam, że „Aktywni dla Bieszczad” to nie mają w tej chwili żadnego pomysłu na naszą gminę a raczej to oni ją „aktywnie psują”. Zadam pytanie publicznie, jakie pomysły ma radny Mazur czy Tymejczyk? Niech nasi radni razem z burmistrzem popatrzą na sąsiednie gminy, na to co się dzieje w Olszanicy, w Lesku czy w Uhercach. Przecież tam co rusz powstają nowe ciekawe inicjatywy a u nas to tylko stare zdezelowane wyciągi i właściwie nic więcej.

     Ewa Sudoł:

          - muszę powiedzieć, że faktycznie sami nie spodziewaliśmy się takiego odzewu, przede wszystkim nie dotarliśmy do tych wszystkich osób które również by nam podpisali naszą petycję, nie byliśmy w każdej wsi, nie dotarliśmy na każdą ulicę, ale ludzie sami do nas dzwonili, pisali z zagranicy, że chcą się podpisać, bo chcą, aby Ustrzyki były czyste i wolne od dymu. Wracając jeszcze do pracy naszego Stowarzyszenia, to powiem szczerze, że ja cały czas nie jestem pewien czy Gryfskand któregoś dnia nie wyskoczy jak „królik z kapelusza”. Dlatego uważam, że musimy cały czas trzymać rękę na pulsie. Mam pytanie do państwa z Gryfskandu, dlaczego sobie nie zrobią w Szwecji takiej fabryki a u nas mogą sobie zrobić na przykład punkt pakowania tych swoich produktów, wtedy u nas będzie cicho, spokojnie i ekologicznie a u siebie niech się trują.

     Ewa Sudoł:

          - no cóż, wiedziałem, że zada Pani to pytanie. Powiem Pani, że my jesteśmy stowarzyszeniem zwykłym, zarejestrowanym tylko w powiecie, ja się wszystkim zajmuję osobiście, to jest zbieraniem składek, mobilizowaniem ludzi, prowadzeniem całej tej potrzebnej dokumentacji. Na razie nie mamy zamiaru się przekształcać, robić coś więcej niż dotychczas. My nadal będziemy pilnować, aby nasze Ustrzyki były czystym i nie zanieczyszczonym miastem, to jest nasz główny cel. Staliśmy się takim stowarzyszeniem na wypadek „W” czyli reagujemy wtedy, gdy dzieje się coś złego. W tej chwili wydaje się, że sprawa zakładu produkcji węgla drzewnego Gryfskand jest zakończona, a raczej przełożona na bliżej nieokreślony termin. No ale mamy jeszcze następną sprawę, sprawę wytwórni mas bitumicznych, która ma powstać na terenach PEC-u i na dobrą sprawę, do dziś Pan prezes Wnuk nie odpisał, jak ma się sprawa z tą firmą która chciała wydzierżawić od nich teren.

     Ewa Sudoł:

          - na początku ani prasa, ani telewizja w ogóle nie była zainteresowana, aby do nas przyjechać. Myśli Pani, że telewizja chciała tu przyjechać? Absolutnie nie, powiedzieli, że dopiero przyjadą i zrobią reportaż, jak wybudują fabrykę. Na początku nikt nie chciał nam pomóc, byliśmy załamani. Moja żona była tak załamana, że prawie chciała stąd wyjeżdżać. Tym bardziej, że na początku niewiele osób wierzyło, że nam może się udać. Udało się jednak naszą determinacją przekonać telewizję, a potem to już inne media same zaczęły się tą sprawą interesować.

     Ewa Sudoł:

           - wszyscy, którym na sercu leżą Czyste i Zdrowe Bieszczady, Czyste i Zdrowe Ustrzyki Dolne. Ludzie, którzy przyjeżdżają tu, by „naładować baterie”, odpocząć od miejskiego zgiełku i hałasu. Mogę powiedzieć, że są również ludzie, którzy byli przy nas, ale woleli być „schowani” za naszymi plecami, byli też tacy, którzy bardzo mocno się angażowali i pomagali nam, ale byli również tacy, którzy tylko czekali, aż nam się noga podwinie. Bardzo mnie denerwuje, że niektórzy ludzie, którzy mieszkają w bliskim sąsiedztwie planowanej fabryki, nie tylko nie pomagali w naszej walce, ale czekali na to, aby się nam nie udało. Wszystkim takim osobom mówię i mówić będę, aby przeprowadzili się do dużej aglomeracji miejskiej i poczuli to, co tam czuć. Niech porozmawiają z mieszkańcami tych miast a może wtedy dotrze do nich, jakie mają szczęście, że właśnie tu mieszkają, żyją, tu w Bieszczadach, jeszcze nie zniszczonych postępem cywilizacji.

     Ewa Sudoł:

          - proszę Pani, my nie chcemy absolutnie bawić się w jakiejś formalności i prowadzenie dokumentacji, my jesteśmy po to, aby pilnować Nasze Ustrzyki Dolne przed nieprzemyślanymi, mogącymi zniszczyć środowisko, a co za tym idzie i nasz samych decyzjami włodarzy.

     Ewa Sudoł:

           - myślałem, poza tym chcę powiedzieć, że to, że sprawę Gryfskandu, jak gdyby zawiesiłem, to nie oznacza, że nie zacznę w innym miejscu wojować. Jestem taki trochę „niespokojny duch”, bo tak naprawdę nie wiem w którym kierunku powinno się to rozwijać.

     Ewa Sudoł:

           - ależ absolutnie! Jak patrzę na te drzewa za oknem, jak patrzę na to miejsce, gdzie mieszkam, proszę Panią, to jest niemożliwe i chciałbym, aby cały czas wokół mnie się coś działo Jeszcze wrócę do „Aktywnych Bieszczad” przecież jacy oni aktywni, oni nie mają żadnego pomysłu co dalej robić, czym się zajmować, w którym kierunku mają się rozwijać Ustrzyki. Jeden z radnych z „Aktywnych Bieszczad”, to mnie wprost zaatakował i powiedział: przecież to przez was nie ma u nas kompostowni i dlatego śmieci są takie drogie. No i jak ja mam skomentować taką wypowiedź, głupotę, „ręce i nogi opadają człowiekowi”.

      Ewa Sudoł:

           - Stowarzyszenie Proekologiczne, jak sama nazwa wskazuje, a jest to również ujęte w naszym regulaminie, ma za zadanie uświadamianie, dbanie i ochronę środowiska dla ludzi. Oczywiście będziemy aktywnie włączać się w sprawy Naszej Gminy, bo przecież w niej żyjemy. Wszystko co dotyczy Gminy osobiście dotyczy i nas samych.

      Ewa Sudoł:

          - wiadomo, że jak przyjechałem tutaj do Ustrzyk Dolnych, to jak człowiek siedzi na emeryturze to ma dużo czasu. Zaczęło mnie to już trochę nudzić, usłyszałem we wsi, że nie ma kto pracować w zlewni mleka. Pomyślałem przecież tam nie ma zbyt wiele pracy, to mogę się przecież tym zająć, no i przez jakiś czas w Równi przyjmowałem mleko. By poznać jeszcze lepiej ludzi, ich poglądy, obyczaje, jak żyją oraz piękno Bieszczadów przez jakiś czas jeździłem z kolegą i pomagałem w montażu anten satelitarnych i naziemnych, nawet u Pani w domu byłem (zdziwiłam się ogromnie). Pracowałem również u naszego miejscowego masarza Pana Jana. Zaprzyjaźniłem się z nim, tak jak zaprzyjaźniłem się między innymi z Panem Adamem od telewizji satelitarnej, byłym radnym miejskim Panem Bogusławem.

          Mam jeszcze wielu innych znajomych w Ustrzykach i okolicy. Byłem prezesem biura podróży w Ustrzykach Dolnych. W chwilach wolnych zabezpieczam grupy zwiedzające wnętrze naszej Zapory na Solinie. Spróbowałem również sił w miejscowym tartaku. Wychodzę z założenia, że żadna praca nie „hańbi”, a życie jest zbyt krótkie, żeby nie spróbować wszystkiego, oczywiście w granicach zdrowego rozsądku i zgodnie z prawem.

      Ewa Sudoł:

          - tak, jestem człowiekiem bardzo kontaktowym i towarzyskim. Lubię przebywać wśród ludzi, szkoda tylko, że pan burmistrz nie ma o mnie dobrego zdanie i nie chce nawiązać współpracy. Już parę razy było tak, że stawaliśmy naprzeciw siebie, twarzą w twarz. Niestety nie przywitał się, nie podał ręki. No cóż kultury człowieka się nie nauczy, z nią trzeba się urodzić.

      Ewa Sudoł:

           - mnie nie interesuje polityka, już w 2014 roku próbowano mnie namawiać abym wystartował na sołtysa we wsi, wtedy też odmówiłem. Ale nigdy nie mówi się nigdy, może kiedyś, ale na pewno jeszcze nie teraz.

      Ewa Sudoł:

           - również dziękuję za rozmowę i pozdrawiam wszystkich Czytelników Zasłyszane w Bieszczadach.

           - ja zawsze chciałem być w miejscach gdzie coś się dzieje, tak jak byłem przewodniczącym samorządu uczniowskiego w szkole podstawowej, potem byłem przewodniczącym samorządu uczniowskiego w szkole średniej w Lesku, na studiach byłem przewodniczącym samorządu wydziałowego, byłem w parlamencie studenckim. Miałem takie trzy marzenia, jedno to wystartować na radnego gminy i w 2006 roku wystartowałem z własnym komitetem, sam się finansowałem, sam się rozliczałem a wynik miałem o wiele lepszy niż oczekiwałem.

          Drugim marzeniem było wystartowanie na posła i w 2011 roku wystartowałem do Sejmu z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego. Trzecim moim marzeniem było wystartowanie na burmistrza Ustrzyki Dolnych. Uważam że marzenia trzeba zawsze mieć żeby coś osiągnąć a czy chciałem być prezydentem? Powiem tak człowiek zawsze ma ambicje, ale dzisiaj tu i teraz jestem burmistrzem Ustrzyk Dolnych i staram się dla mieszkańców Ustrzyk Dolnych zrobić jak najwięcej aby po mnie coś zostało.

          - nie mam takich planów aby startować w najbliższych wyborach ani do Parlamentu Europejskiego ani jesienią do polskiego parlamentu ale uważam, że powinniśmy wystawić jednego kandydata z powiatu bieszczadzkiego ewentualnie bieszczadzkiego i leskiego.

          - nawet jak widzę taką osobę to wiem, że w tej chwili jest to niemożliwe, ponieważ nasza scena polityczna jest tak spolaryzowana, że PIS i partie opozycyjne nie są w stanie wystawić wspólnego kandydata zarówno ze względów lokalnych jak i politycznych. Może senat jest takim miejscem gdzie obydwa powiaty i wszystkie miejscowe partie polityczne dogadałyby się aby wystawić wspólnego kandydata, który w parlamencie reprezentowałby nasze interesy, zgłosiłby poprawkę do budżetu, dbałby o nasze bieszczadzkie sprawy. Uważam, że żaden parlamentarzysta czy to z Krosna czy Przemyśla nie będzie tak dbał o nasze sprawy jak człowiek związany z naszym terenem, pochodzący od nas.

       Bartosz Romowicz:

          - jestem w stanie zagłosować na każdego dobrego kandydata ale muszę być przekonany, że będzie on reprezentował wszystkich a nie interes partyjny Prawa i Sprawiedliwości.

          - startując w wyborach trzeba do wyborców podchodzić z pokorą, przez minioną kadencję pracując w urzędzie każdego dnia powtarzałem, że pracuje się po to aby mieszkańcy po tych czterech latach tę pracę zweryfikowali. I nie ukrywam, ze wynik wyborczy dał mi taką większą chęć do pracy, że to co robiłem razem ze swoimi ludźmi, to co robiłem ja, wyborcy ocenili pozytywnie. Zdobyłem 51,5% głosów co zapewniło wygraną w I turze i bardzo się z tego cieszę ale nie był to przypadek.

          Przez cztery lata bardzo aktywnie uczestniczyłem w życiu gminy, to nie jest tak, że raz w roku gdzieś tam się pojawiałem. Przez cztery lata prawie w każdą sobotę czy niedziele uczestniczyłem w różnych imprezach gminnych, czy to w domu kultury, czy w bibliotece czy w zebraniach strażackich lub sołeckich. Tak naprawdę przez całą kadencje spotkałem się z każdą grupą zawodową, każdą grupą społeczną. Wyborów na burmistrza nie wygrywa się na miesiąc czy dwa przed wyborami co pokazała ta kampania. Pozostali kandydaci próbowali ostatnie trzy miesiące przed wyborami zaistnieć, niekoniecznie mówiąc prawdę i wyborcy ich ocenili. Czy spodziewałem się? Cieszę się że wygrałem, że mam większość w radzie a to daje komfort rządzenia. Cieszę, że ludzie których zaproponowałem wygrali ze swoimi konkurentami i zostali dobrze ocenieni przez wyborców.

          - jeżeli mówisz tutaj o wspólnym wystąpieniu trzech burmistrzów Ustrzyk Dolnych w spocie wyborczym, to moim zdaniem to nagranie mi pomogło, bo mieszkańcy zobaczyli jaki jest ich prawdziwy cel, czyli powrót do władzy. Ja jak zostałem burmistrzem to na pewno wielu grupom skończyły się przywileje, jakieś prywatne korzyści z tytułu sprawowania władzy przez rodzinę i znajomych. My jesteśmy bardzo transparentni, ja jestem bardzo internetowy, o wszystkim szybko informujemy. Ma to jednak dobre i złe strony, czasami można zginąć od własne broni ale liczyliśmy się z tym.

          Wracając do wyborów, uważam, że wszelkie sojusze i dogadywanie się przed wyborami nie jest dobre. My mieliśmy tez takie propozycje i rozmowy przed wyborami aby wystawić jednego kandydata do gminy albo podzielić się samorządami na zasadzie wy powiat a my gmina. Nie zgodziliśmy się na te propozycje. Wystawiliśmy swoich kandydatów do zarówno do gminy jak i do powiatu bo wychodzimy z takiego założenia, że koalicja tak ale po wyborach a nie przed wyborami. Do wyborów każdy staruje ze swoim programem, każdy próbuje przekonać do siebie wyborców a dopiero po wyborach zaczynamy tworzyć koalicje, szukać wspólnej platformy do współpracy.

           -takie działania wzmacniają i budują w myśl zasady co cię nie zabije to cię wzmocni. Bardzo dużo czasu poświęciłem na odpisywanie pism do prokuratury, CBA i innych instytucji kontrolnych. To wszystko mnie utwierdziło w tym, ze skoro konkurencja nie może mnie pokonać w demokratyczny sposób, że boi się porażki to próbuje mnie zniszczyć za pomocą innych narzędzi. Najbardziej mnie zabolało to, że radni gminy zapomnieli na rok przed wyborami, że przez trzy lata dobrze ze sobą współpracowaliśmy. Tak naprawdę w poprzedniej kadencji aż 92% moich uchwał zostało przyjętych. Kilka z nich nie znalazło uznania ale ja to rozumiem, że można mieć inne zdanie ale takie kwestie jak nie powołanie BCIiP czy obniżenie mi wynagrodzenia na kilka miesięcy przed wyborami to były ewidentnie kwestie polityczne, aby obniżyć moje notowania w oczach mieszkańców.

          Podobnie wyglądało zgłoszenie do prokuratury sprawy BARR, poinformowanie o niej wszystkich posłów, nadzór prokuratora generalnego oraz sprawdzenie prokuratury ze wszystkimi środkami poza karnymi. Takie wielowątkowe działania pokazują, że opozycja czuła się słabo i szukała innych środków do osłabienia mnie. Czas pokazał ze w zakresie BARR wszystko zostało umorzone, sądy to podtrzymały a prokuratura nie znalazła żadnych działań, które by miały charakter przestępczy. Nie pomogły też interwencje jednego z posłów do Ministra Sprawiedliwości, ponieważ wszystko okazało się zgodne z prawem. Dziś oczekiwałbym tylko jednego aby te osoby, które w maju ściągały telewizję do Ustrzyk, informując media, jak to burmistrz Ustrzyk Dolnych działa niezgodnie z prawem, powiedziały tylko jedno słowo: przepraszamy i tyle.

           -ostatni rok przed wyborami był takim okresem, że zamiast skupić się na pracy, musiałem tłumaczyć się z tego, ze nie zrobiłem nic złego. Najbardziej zatrważające w tym wszystkim było to, że pod niektórymi zawiadomieniami do prokuratury podpisywały się osoby sprawujące funkcje publiczne w naszym powiecie. Uważam, że nigdy nie powinno być tak, że starosta donosi na burmistrza czy burmistrz na starostę.

           -nie użył bym słowa, że współpraca się popsuła, jesteśmy różnymi ludźmi z Panem Starostą, dzieli nas wiek, poglądy, pochodzimy z różnych środowisk więc siłą rzeczy musimy się różnić. Starosta jest prawicowy ja nie mam poglądów prawicowych ale powinna nas łączyć jedna sprawa a mianowicie praca na rzecz naszych mieszkańców. Wyobrażam sobie to tak, że Starosta siada z burmistrzem przy jednym stole i razem rozmawiają.

          - spotkaliśmy się w ubiegłym tygodniu w sprawie utworzenia szkoły mistrzostwa sportowego.

          - nie ma rozmów o rozwoju naszego terenu, o naszych pomysłach, aczkolwiek ja nie ukrywam, że próbuję rozmawiać chociażby o bibliotece publicznej, która jest także powiatowa. Dużo lepszy kontakt mam z wicestarostą, rozmawiamy częściej. Nie ma jednak spotkań, które powinny być gdzie ja siadam ze Starostą, mówię słuchaj Marek (jesteśmy na ty) może byśmy zrobili wspólnie tą drogę a może tamtą, może inne działanie. Każdy robi swoje, nie wchodzimy sobie w drogę i tak to właśnie powinno wyglądać. Natomiast ja otwarcie i publicznie deklaruję i zapraszam do rozmów, nie mam z tym żadnych oporów aby wykonać pierwszy telefon tylko aby ten telefon został odebrany.

          - nie można popsuć stosunków, których nie ma. Uważam, że w całej sprawie Gryfskandu powiat chciał wyjść na tego dobrego, a gmina miała być tym złym.

          - historia firmy Gryfskand na terenie powiatu bieszczadzkiego jest taka, że była ona już na tym terenie w 2003 roku, gdzie z innym przedsiębiorcą wspólnie prowadzili już tu działalność, więc doskonale znali teren. Po drugie Firma Gryfskand wielokrotnie zwracała się do mnie z zapytaniem, czy jak zakupią teren po byłym PPD czy będą mogli prowadzić taką i taką działalność. Zawsze odpowiadałem im to samo, że po spełnieniu wszystkich wymogów przewidzianych prawem, po uzyskaniu decyzji środowiskowych, lokalizacyjnych i dostaną odpowiednie pozwolenia będą mogli wtedy działalność prowadzić. Natomiast nigdy nie dostała zapewnienia ani ustnego ani pisemnego, że firma Gryfskand będzie mogła na naszym terenie wybudować fabrykę, więc kupując działki w licytacji komorniczej musiała się liczyć z tym, że będzie musiała uzyskać szereg pozwoleń.

          Przedsiębiorcy, który kupuje działkę gmina nie może zabronić takiej transakcji, tym bardziej, że nie mieliśmy prawa pierwokupu. W 2015 lub 2016 spotykałem się z byłym właścicielem tej nieruchomości w Częstochowej i chciałem przejąć dla gminy drogi aby umożliwić komunikację dla mieszkańców tamtych terenów. Niestety nie było żadnego zainteresowania aby je nam przekazać a co dopiero mówiąc o działkach. Wracając do gruntów po byłej PPD Ustjanowa to w 2002 lub 2003 roku należało zrobić porządek z tymi gruntami. przejąć je od firmy Uniprofil i zrobić plan zagospodarowania przestrzennego.

          Wtedy jeszcze nie było domów mieszkalnych i można było sensownie zagospodarować ten teren, tak jak zrobiły to inne gminy. A tak otrzymałem w spadku kukułcze jaja. Pierwsze, które otrzymałem w 2015 roku to kompostownia a drugie to brak planu zagospodarowania przestrzennego na terenie po byłym PPD. Dlatego gdy teraz będziemy sporządzać plan zagospodarowania przestrzennego należy pamiętać o tym, że będzie bardzo trudno pogodzić interesy wszystkich właścicieli gruntów. Zbyt wiele rzeczy już się wydarzyło i praktycznie jest nieodwracalne. Dlatego ja bardzo mocno zachęcam wszystkich zainteresowanych do dyskusji nad tym aktem prawa miejscowego w tym także przedstawicieli Stowarzyszenia CUD aby się merytorycznie na ten temat wypowiedzieli.

          -to sukces na pewno mieszkańców. Ubolewam nad tym tylko, że tyle nieprawdziwych rzeczy na mój temat padło ze strony Stowarzyszenia CUD i jego prezesa w jego walce przeciwko Gryfskandowi. Trudno mi sobie wyobrazić jakąkolwiek współpracę z tym Panem.

           - koszt sporządzenia planu jak ten dla obszaru od działek Nadleśnictwa Ustrzyki Dolne do ulicy Przemysłowej i do torowiska czyli około 5 ha będzie wynosił około 100 tysięcy złotych.

          - takie wybory staną przede mną i radą już wkrótce, ponieważ w Ustrzykach Dolnych tylko około 5% gruntów objętych jest planami. My dopiero teraz kończymy nowe studium , które zaczęliśmy sporządzać w 2016 roku, ponieważ poprzednie straciło ważność kilka lat wcześniej. Na tym przykładzie widać jak w soczewce jakie było myślenie strategiczne moich poprzedników.

          - dziwię się tym pomówieniom, ponieważ ustawa o zakazie zajmowania stanowisk mówi wyraźnie przez jaki okres burmistrz, wójt czy starosta nie może zajmować stanowisk kierowniczych w podmiotach, co do których wydawał decyzje administracyjne. Dziś ja jestem w takiej sytuacji, ze właściwie dla każdego podmiotu na terenie gminy podpisywałem jakieś decyzję administracyjne wobec tego co najmniej przez dwa lata po odejściu ze stanowiska burmistrza nie będę mógł podjąć zatrudnienia na terenie naszej gminy na kierowniczym stanowisk. Dlatego chcę uspokoić wszystkich tych co martwią się moim zatrudnieniem, że po zakończeniu kadencji burmistrza nie będę ani pracownikiem Hotelu Arłamów, ani firmy Gryfskand ani Pamoplastu ponieważ zakazuje mi to ustawa.

          - oczywiście masz rację, dlatego chcę powiedzieć, że jeżeli takie sugestie będzie ktoś publicznie przedstawiać, to na pewno sprawa skończy się w Sądzie o pomówienie.

          - moi pracownicy jeżeli dobrze wykonują swoją pracę, to mogą być spokojni o to czy będą dalej pracować. Natomiast żaden pracodawca nie pozwoliłby sobie na to aby jego pracownik publicznie kwestionował jego kulturę osobistą w sposób jakichś listów czytanych na sesjach, do tego są instrumenty prawne z kodeksu pracy, które stosuję. Wracając do pytania, jeśliby tak było to już dawno by nie pracowali, to po pierwsze, a po drugie jest to pytanie do moich kontrkandydatów, którzy wystartowali przeciwko mnie.

          Nie jestem człowiekiem mściwym a że tak jest to mam sporo przykładów, chociażby taki jak ten, że dyrektorem basenu nadal jest Pan Kazimierz Matwiej, kojarzony z poprzednim burmistrzem, prezesem MPGK -u jest Pan Marian Stebnicki a prezesem PEC-u do końca swojej kadencji był Pan Wiesław Jasiński, że kierownicy wydziałów zostali w większości ci sami a tych co odeszli na emerytury zastąpili dotychczasowi pracownicy, którzy zostali awansowani. Nie zrobiłem po moim przyjściu do urzędu żadnej czystki, jeżeli ktoś odchodzi to zazwyczaj na emeryturę. Jestem człowiekiem bardzo koncyliacyjnym, jeżeli ktoś chce pracować to będzie pracować. Natomiast kwestię wynagrodzeń to pytanie raczej do osób, których to dotyczy czy chcą się na ten temat wypowiadać czy nie. Mnie w tej kwestii obowiązuje tajemnica służbowa więc niestety nie będę na ten temat się wypowiadać.

          - jak kończy się rok budżetowy to zawsze robię sobie taką tabelkę w exelu, gdzie mam poszczególne okręgi wyborcze i sołectwa. Zawsze się staram aby dofinansowanie ich było równomierne w całej gminie i paradoks jest taki, że w tym momencie największe inwestycje są prowadzone w sołectwie gdzie nie mam swojego radnego i dotyczy to Dźwiniacza i Brelikowa. W poprzednim roku najwięcej pieniędzy zostało przeznaczone na Ropienkę, Stańkową i Zawadkę czyli okręg wyborczy radnej z Bieszczadzkiego Stowarzyszenia Samorządowego i jednocześnie sołtys Ropienki.

          Dlatego dziwię się takim zastrzeżeniom bo to wszystko można sprawdzić. Oczywiście inna skala inwestycji jest w Ropience gdzie jest 600 mieszkańców a inna skala w Serednicy gdzie mieszkańców jest 60. Jest takie powiedzenie, że jeszcze się taki nie urodził co wszystkim by dogodził, bo nie ma takiej możliwości. Ale można popytać sołtysów kojarzonych z BBS czy innymi partiami np. z Leszczowatego czy Łodyny czy mają z tego tytułu jakieś niedogodności. Raczej nie mają, bo dlaczego ja mam karać mieszkańców tego czy tamtego sołectwa, że ich sołtys ma inne poglądy polityczne niż burmistrz. To jest demokracja, ja mam 31 lat i całe życie byłem wychowywany w demokracji i nie widzę powodu, dla którego ludzie mieliby być karani za swoje poglądy.

          - każda władza przemija a w Polsce co dwie kadencje , już w październiku mamy następne wybory, więc zobaczymy jak będzie. Ale z każdą władzą trzeba rozmawiać, korzystamy z programów rządowych, korzystamy z programów operacyjnych, gdzie są jasno określone kryteria.

          -tego nie powiedziałem, musimy podzielić pieniądze na dwie grupy: tam gdzie mamy jasne i sztywne kryteria i tam gdzie jest uznaniowość. W przypadku jasno określonych warunków startujemy do konkursów i wygrywamy ale tam gdzie jest to tylko w gestii decyzji ministra to już wygląda różnie, na pewno jest nam trudniej.

          - Dziękuję za miłą rozmowę. Na pewno jeszcze będzie nie jedna okazja do zadania pytań i udzielenia odpowiedzi mieszkańcom.

               - Powiedz Andrzeju (z Andrzejem Olesiukiem znamy się od wielu lat, dlatego nasza rozmowa jest mniej formalna), jak taki człowiek jak Ty, uczciwy, prostolinijny, dobry, odnajdujesz się w tej brudnej i brutalnej grze jaką jest polityka.

Jak Ty to wszystko układasz, że nawet opozycja jest w końcu z Tobą, jak to się dzieje, że pomimo Twojej dobroci ludzie wybierają Cię na przywódcę?

             - miałeś bardzo ciekawą i burzliwą młodość. Czy te lata tak Cię właśnie ukształtowały, że stałeś się człowiekiem ideowym, bezkompromisowym i człowiekiem czynu. Więcej robiłeś niż mówiłeś? Czy pamiętasz jeszcze inne zdarzenia z tamtego okresu, które w jakiś szczególny sposób wpłynęły na Twoje życie?

              - Powiedz jak to się stało że wasze drogi się rozeszły. Kiedy i dlaczego przestałeś Michnika i jego środowisko uważać za kogoś, kto już przestał być swój a z czasem stał się wręcz wrogiem?

              - To co w takim razie się stało, że dziś jesteśmy tak strasznie podzieleni skoro były czasy że byliście jedną drużyną?

              - Wróćmy do czasów współczesnych.

Wytłumacz mnie i naszym czytelnikom, co powoduje, że ludzie Ci wierzą, ufają że będziesz ich przywódcą ? Dlaczego powierzono Ci po raz drugi funkcję Starosty Leskiego? Czym przekonywałeś swoich kolegów, że będziesz najlepszym kandydatem na starostę ? Czy może po prostu powiedziałeś im: „zróbcie mnie starostą ? Opowiedz jak to się odbywało?

              - Andrzej, jeżeli pozwolisz, podrzucę Ci mój pomysł, którym próbowałam zainteresować naszego Starostę Bieszczadzkiego a nawet napisałam w tej sprawie list do Prezesa Kaczyńskiego z prośbą o pomoc.

Myślę, że chyba był nim zainteresowany, gdyż wystosował w tej sprawie pismo do Ministra Zdrowia i do naszego Zarządu Powiatu z prośbą o opinię w tej sprawie.

Niestety, do dziś nie wiem co w tej sprawie odpowiedział Starosta i czy w ogóle odpowiedział. Niemniej jednak uważam, że jest to pomysł, który warto zrealizować.

             - moim marzeniem było stworzenie w Ustrzykach Dolnych, na bazie naszego szpitala Transgranicznego Centrum Szkoleniowo-Dydaktycznego, które miałoby kształcić praktycznie lekarzy z Polski, Ukrainy, Słowacji czy nawet Białorusi, przez najwybitniejszych lekarzy światowego formatu, którzy jednocześnie, sprowadzaliby do naszego szpitala najnowocześniejszy sprzęt dla oddziałów chirurgii, ortopedii czy np. okulistyki.

          Najnowsze technologie medyczne byłyby wykorzystywane podczas prezentacji w czasie kursów i szkoleń. Poza tym mając dostęp do najnowszych odkryć naukowych w zakresie medycyny, można by pokusić się o stworzenie ośrodka badawczego przy planowanym Centrum, wykorzystując kadrę z Uniwersytetu Rzeszowskiego z Wydziału Lekarskiego.

          Oczywiście wiązałoby się to z koniecznością poniesienia kosztów na budowę nowoczesnego bloku operacyjnego, z odpowiednio wyposażoną salą szkoleniową, przebudowę szpitala i jego unowocześnienie. Koszt takich inwestycji to kwota rzędu 60 mln złotych, co w skali budżetu jest możliwe do wygospodarowania.

          Natomiast w regionie taka inwestycja spowodowałaby co najmniej kilka pozytywnych zjawisk. Pierwszą z nich to zatrzymanie w powiecie najlepiej wykształconych młodych ludzi, ponieważ na miejscu mogliby oni realizować swoje ambicje. Powstałe Centrum wygenerowałoby atrakcyjne miejsca pracy o dużym stopniu specjalizacji a w Bieszczady zaczęliby zjeżdżać lekarze zainteresowani swoim rozwojem zawodowym.

          Rozwiązałoby to problem chronicznego deficytu kadry lekarskiej na terenie powiatu a mieszkańcom i turystom zapewniono by fachową pomoc medyczną.

          Powodzenie swego pomysłu upatruję także w tym, że blisko Ustrzyk Dolnych znajduje się Ośrodek Wypoczynkowy w Arłamowie o bardzo wysokim standardzie. Ośrodek stanowiłby bazę noclegową dla potencjalnych kursantów i szkolących. Znajdują się tam również nowoczesne sale szkoleniowe, które za pomocą łączy internetowych byłyby połączone online z dydaktyczno - szkoleniową salą operacyjną. Na pewno też nie brakowałoby chętnych na takie szkolenia, ponieważ obecnie najlepsi lekarze z Ukrainy, Słowacji czy Polski wyjeżdżają do USA, Francji czy Austrii na bardzo kosztowne szkolenia tego typu.

          Stworzenie takiego ośrodka w Polsce w miejscu styku trzech granic uważam za absolutnie konieczny, ponieważ o tym samym mogą pomyśleć nasi sąsiedzi za wschodnią czy południową granicą. Bieszczady możemy tylko wtedy rozwijać w sposób zrównoważony i nie szkodzący otaczającej nas przyrodzie gdy tu na miejscu zamiast ciężkiego przemysłu, czy chaotycznie rozwijającej się turystyki rozwiniemy wysokospecjalistyczne usługi szkoleniowe, stojące na światowym poziomie. Dlaczego nie mamy chcieć rzeczy wielkich ale przecież nie niemożliwych.

             - oczywiście, masz moją zgodę; będę się bardzo cieszyła, gdyby udało Ci się ten pomysł zrealizować. Będę z tego bardzo dumna. Przejdźmy jednak do naszego wywiadu, bo chwilowo nasze role się odwróciły. Wspominałeś wcześniej, że po śmierci Twoich sióstr w Twoim życiu wiele spraw się przewartościowało. Powiedz coś więcej na ten temat.

              - bardzo pięknie mówisz o swojej żonie, nie każdy mąż tak potrafi, powiedz mi, czy to że jesteś tak głęboko wierzący pozwala Ci funkcjonować w polityce w sposób prawie nigdzie niespotykany?

               - bardzo dziękuję Ci Andrzeju za bardzo szczerą i ciekawą rozmowę. Myślę, że moglibyśmy jeszcze godzinami rozmawiać, ponieważ Twoje życie obfituje w wiele interesujących zdarzeń. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś wrócimy do tematów, które zdążyliśmy tylko pobieżnie omówić.